Terug naar de plek waar het voor mij 33 jaar geleden begon, mijn vader nam me mee naar Blauw Geel - Ajax in augustus 1973. De eerste keer dat ik Ajax "in het echt" zag spelen. Met spelers als Hulshof en Keizer, maar ook met Sjaak Swart en Gerrie Muhren. Wat ik me nog kan herinneren is de enorme drukte langs het veld, mijn blauwe spijkerbroek en mijn lichtgele t-shirt (jawel) en het feit dat Piet Keizer op een gegeven moment van een toeschouwer te horen kreeg dat hij wat meer inzet moest tonen. Keizer haalde de bal achter op, dribbelde naar voren, scoorde en liet zich wisselen. En zwaaide nog even naar degene die hem tot meer inzet aanspoorde. Nog helemaal brak van de ontgoocheling van de vorige avond reed ik naar Veghel, in een hevige plensbui. Maar toen ik de auto uitstapte loste de bui op, en het zou de hele avond droog blijven. Gastvrij werd ik in de bestuurskamer ontvangen door het bestuur van Blauw Geel '38 Otter-Westelaken. Even later stapte Sjaak Swart ook binnen, zoals gewoonlijk als eerste van Lucky Ajax aanwezig. Omdat de A2 zoals altijd weer eens potdicht zat duurde het een tijdje voordat zich nog meer spelers meldden, maar dat was geen probleem want dan kon ik het prachtige sportpark eens even goed bekijken. Blauw Geel '38 bezit een pracht van een accommodatie, met veel groen, een Hoofdklasser waardig. Langzaam aan vocht het zonnetje zich een weg terug aan de hemel, en het beloofde een pracht van een voetbalavond te worden. Ondertussen wandelen de talrijke bezoekers naar de beide tribunes, onder hen mijn vader en mijn broer. Maar ook een flinke delegatie van vv Wadenoijen is aanwezig en komt nog even bijpraten. Ze zijn hier aanwezig op uitnodiging van Sjaak en verheugen zich ook al op de wedstrijd.

Wat later kwamen nog meer spelers aan op het complex, maar het tijdstip van beginnen naderde met rasse schreden, en er ontbraken er nog zoveel dat de aftrap uitgesteld moest worden. Gelukkig voor mij, want nu is er voldoende tijd om met Sjaak en Gerrie op de foto te gaan, ik hoop dat het kippenvel op mijn armen niet te zien is. Om tien voor half acht is het dan toch zover, er staan 11 spelers in roodwitte tenues op het veld, en in de dug-out zit zelfs een reserve. Via de speakers klinkt de Ajax-mars. Op de tribune, vlak achter me, zit mijn vader. Hij is naar Veghel gekomen want hij wilde al dat prachtige voetbal waar ik het thuis altijd over heb ook wel eens met eigen ogen aanschouwen. Zo af en toe hoor ik hem met mijn broer praten, en dat maakt de wedstrijd voor mij alleen maar specialer.

Wat na de aftrap echter volgt voldoet totaal niet aan het beeld wat ik thuis altijd schets van Lucky Ajax. Blauw Geel '38 is zo fel, en zit tactisch zo 
goed in elkaar dat ze Lucky Ajax compleet van de mat spelen. Met lange passes, zowel vooruit als diagonaal, wordt het middenveld en de verdediging van Lucky Ajax keer op keer uit elkaar getrokken. Al in de eerste minuut weten de mannen van trainer Harrie Blokhuis een corner in de wacht te slepen als de bal via Dick Schoenaker over de achterlijn rolt. Michel Kreek weet weg te werken. De schoten en kopballen op het doel van Dennis Nederlof volgen elkaar in rap tempo op. Vooral Richard v.d. Heijden is gevaarlijk, maar ook Johan Vissers weet de weg richting doel goed te vinden. De Veghelnaren, die in prachtige donkerblauwe met gele tenues spelen (Masita??), zijn fel, geconcentreerd en ......... veel jonger! Met een middenveld van bijna 180 jaar is Lucky Ajax natuurlijk heel ervaren, maar is de sprintsnelheid er wel een beetje uit. Daar hoeven ze zich niet voor te schamen, ik ken hele volksstammen die jonger zijn en die het nog geen 5 minuten met deze mannen vol zouden houden.

Als Lucky Ajax in de 8ste minuut hun eerste corner mag nemen, na een weggewerkte voorzet van Peter van Vossen, blijkt hoe goed Blauw Geel '38 zich heeft ingesteld op hun tegenstander. De corner wordt afgeslagen, direct doorgespeeld naar spits Richard v.d. Heijden die Peter van der Hengst uitkapt en de bal langs Dennis schuift: 1-0. Even later stopt keeper Jurgen Pinckers een bal van Peter van der Hengst, een corner voor Lucky Ajax volgt. Dennis Gerritsen neemt de corner van rechts, Dick kopt maar net naast. Meteen daarna staat Lucky Ajax alweer onder forse druk en moet Michel Kreek ingrijpen na een foute terugspeelbal, het schot dat volgt gaat echter net over. Peter van Vossen doet alles wat maar mogelijk is om toch druk naar voren te houden, hij is overal te vinden, en weet nog precies waar te lopen. Dribbelen kan hij ook nog als de beste, de conditie is nog prima, en hij blijft maar gaan. In de 18de minuut lijkt hij te gaan scoren na een indrukwekkende solo, maar keeper Jurgen Pinckers weet de bal naast zijn goal te werken. Een paar minuten later is het weer Lucky Ajax dat een aanval inzet, maar ook die levert geen resultaat op. Integendeel zelfs, de bal wordt onderschept, over de middenvelders heen naar voren geschoten en daar ligt het veld open voor Mehmet Gurbuz. Dennis Nederlof komt nog zijn doel uit maar is kansloos als Mehmet hem passeert: 2-0.

Dat is natuurlijk wel even slikken voor alles in rood en wit, ook op de bank, ook op de tribunes. Wie de verslagen op onze site leest is toch 
duidelijk iets anders gewend. Zeker, niet alle wedstrijden worden even gemakkelijk gewonnen, en zo heel af en toe wordt zelfs verloren. Maar nu 
lijkt het wel of de ploegen van shirts hebben gewisseld. Blauw Geel '38 heeft een leuke, vlot spelende ploeg, met een aantal talentrijke aanvallers. 
Maar ook met spelers die anderen vrij kunnen zetten, die een bal op het juiste moment kunnen geven. Ze spelen mannelijk voetbal, niemand die aan de kant gaat staan. Maar er wordt niet gemeen gespeeld, er is wat dat betreft wel degelijk respect. Maar als het op winnen of goals maken aankomt dan kennen ze geen enkele genade. Meedogenloos wordt Lucky Ajax gefileerd.

Na 24 minuten is het alweer Peter van Vossen die een solo inzet, een hard schot aflevert, en het uiteen ziet spatten op de lat. De bal wordt weer naar voren gespeeld, en alweer is het Richard v.d. Heijden die vrij doorgang heeft.  Dennis weet de bal echter tot corner te verwerken, die Johan Vissers inbrengt. Weer is het Dennis die redding brengt, maar als de afgeslagen bal weer wordt teruggebracht bij Richard moet ook hij capituleren: 3 - 0. Even later wordt er door de scheidsrechter gefloten voor buitenspel van Blauw Geel '38, maar daarna beuken de blauwgelen weer verder op de roodwitte verdediging. Er is geen houden aan en de 4-0 (door Johan Vissers) en de 5-0 (door Mehmet Gurbuz) volgen elkaar snel op.

Gelukkig is het dan rust en kan er even uitgeblazen worden. De fitheid van de hoofdklasse-spelers is simpelweg te veel voor de oud-Ajacieden. Gelukkig arriveert Wilco van Buuren in de rust, hij heeft echt ellendig lang in de file moeten staan. Omringd door de Veghelse jeugd begint hij aan zijn warming up. Ondertussen is het zonnetje zo goed als verdwenen, en kleurt de hemel zachtjesaan rood, donkerrood wel te verstaan.

Bij het begin van de tweede helft hebben Dick en Peter van der Hengst hun plaatsen afgestaan aan Wilco en Martin. Bij Blauw Geel '38 verschijnt er bijna een compleet, en dus vers, elftal in het veld. Die wissels en de rust in de pauze lijkt Lucky Ajax goed te doen, en Peter van Vossen start zijn zoveelste solo die eindigt in een corner. Maar ook de nieuwe blauwgelen laten zich gelden en Dennis moet keer op keer reddend optreden. Misschien kan in deze helft de "jeugd" van Ajax een gaatje zien te vinden om tenminste nog een eretreffer aan te laten tekenen. Aan de andere kant echter mogen ze achterin ook niet teveel ruimte weggeven want vooral Christian van der Heijden doet zich gelden middels corners en afstandsschoten. Toch lijkt Lucky Ajax zich beter in de wedstrijd te spelen, en kunnen Peter en John Bosman voorin wat vaker gevaarlijk worden. Maar in de 15de minuut wordt de score voor Blauw Geel '38 zelfs verhoogd. Een snelle doorbraak, een voorzet van rechts die door Dennis wordt gestopt, en de rebound is voor Seth Fitzgerald: 6-0.

Speelt Blauw Geel '38 dan puur countervoetbal? Nee, echt niet. Maar ze beseffen wel heel goed hoe je deze tegenstander kunt bedwingen. Zeker als dan ook nog eens de lichamen gaan aangeven dat het niet op te brengen is om zo veel en zo vaak voluit te moeten gaan. Zonder iemand anders te willen benadelen: het is verbluffend om te zien hoe goed de conditie van Simon is. Net zo opvallend is het hoe uitermate sportief Gerrie Muhren ten alle tijden blijft spelen. Waar sommige andere spelers van Lucky Ajax zich fysiek of verbaal nog wel eens wat te fanatiek willen laten gelden, blijft Gerrie altijd een "heer op het veld". Geen onvertogen woord, geen aanslagen op enkels, alles moet voetballend op te lossen zijn. Als even later een opstootje uit de hand dreigt te lopen na een forse sliding van Peter, zie je hem even de wenkbrauwen fronsen.

Dit is een zeldzame wedstrijd voor de mannen die zo gewend zijn hun wil op te leggen aan de tegenstander. Er wordt af en toe best wel gemopperd, er wordt gewezen, geroepen, maar er is ook vooral het besef dat een Hoofdklasser eigenlijk toch wel een maatje te groot is. Vooral Sjaak heeft het er maar moeilijk mee, zeker als hij aan moet geven dat hij gewisseld wil worden. Ongelooflijk, 68 jaren oud, en nog altijd een bloedhekel aan verliezen. Peter van der Hengst neemt zijn plaats in. Langzaam maar zeker zie je de krachten echter bij alle Ajacieden wegvloeien, ook bij de youngsters als Kofi Mensah, Michel Kreek en John Bosman. En het zit ze ook niet mee, een solo van Peter die eindigt in een fraaie lob vindt zijn einde net langs het doel. Zelfs de ere-treffer is hen deze avond niet gegund. Erger nog, Blauw Geel '38 scoort via Dick Mol van Charante zelfs nog een keer in het einde van de match: 7-0.

Voor een keer is Lucky Ajax dus niet zo lucky, en is de 7 niet hun geluksgetal. Zeven tegengoals hebben de meeste spelers nog nooit meegemaakt, 
ook niet in hun periode voor Lucky Ajax. De afstraffing van Blauw Geel '38 zorgt voor een historische nederlaag. Dat is voor de jeugd echter geen reden om deze keer niet volop op handtekeningenjacht te gaan. De afgepeigerde Ajacieden worden in een mum van tijd omringd door jeugd met pennen en boekjes, en zoals ze gewend zijn zetten de spelers ook nu volop hun naam op de aangeboden papieren. Er wordt druk gefotografeerd, en Sjaak is deze keer de laatste Ajacied die de kleedkamer mocht opzoeken: hij moest nog even op de foto met mijn vader en mijn broer.....

Als ik ook richting kleedkamer loop kom ik de voorzitter van Blauw Geel, Wim Verwegen, tegen. Uiteraard feliciteer ik hem met de verdiende overwinning, en je ziet in zijn ogen dat ook hij dit resultaat niet had verwacht. Als iedereen klaar is met douchen vertrekken we in colonne naar het pand van sponsor Maison van den Boer. Zij hadden deze wedstrijd aan Blauw Geel '38 aangeboden i.v.m. hun 100-jarige bestaan. We werden ook daar heel gastvrij ontvangen en kregen meteen een drankje en heerlijke hapjes aangeboden. Er was even tijd om bij te kletsen met de bestuursleden van zowel Blauw Geel '38 als van vv Wadenoijen, en al snel bleek dat iedereen toch een prettige avond had gehad, ondanks de onverwachte forse nederlaag. Kadootjes waren er voor Sjaak, en daarna volgde een heerlijk buffet. Als ik me bij de spelers aan een tafel voeg blijkt dat de hardste klap al weer verwerkt is. Het besef dat een Hoofdklasser iets te veel van het goede is wordt manhaftig gedragen en er is zelfs alweer tijd voor een grapje. Even later neem ik afscheid en bedank mevr. van den Boer heel hartelijk voor het mogelijk maken van de wedstrijd. Als ik even later in het onbekende pand op zoek ben naar mijn jas en de garderobe niet kan vinden, is zij het die me de juiste weg wijst. Dat is toch ook uniek om mee te maken, de vrouw des huizes zelf die op elke plek ervoor zorgt dat haar gasten tevreden zijn.

Buiten ruikt het volop naar de Mars, een zoete lucht vult de avond. Zittend in mijn auto bedenk ik dat ik zojuist een unieke avond mee heb mogen maken. Een verrasende avond, dat wel. Tenslotte wil ik nog even de loftrompet uitsteken en het bestuur van Blauw Geel '38 Otter-Westelaken laten weten dat zij voor een perfect verlopen avond hebben gezorgd. Alles was prima geregeld, en elke vraag werd meteen beantwoord, elk verzoek werd ingewilligd. Naar namen zoeken was niet nodig, alles maar dan ook alles zat prima in elkaar. En zoals ik mijn dorpsgenoot Joost Jansen al beloofd heb: ik kom zeker een keertje op zondag kijken naar een wedstrijd.

Scoreverloop: 8. Richard v.d. Heijden 1-0, 19. Mehmet Gurbuz 2-0, 25. Richard v.d. Heijden 3-0 34. Johan Vissers 4-0, 35. Mehmet Gurbuz 5-0, 50. Seth Fitzgerald 6-0, 66. Dick Mol van Charante 7-0

Scheidsrechter: dhr. Nooijen
Assistenten: dhr. v.d. Burgt en dhr. v.d. Braak
Toeschouwers: 850

Blauw Geel '38 Veghel:

1. Jurgen Pinckers, 2. Joeri de Wit, 4. Arno van Liempd, 5. Geoffrey Prommayon, 6. Mertin van Katwijk, 7. Joost Janssen, 8. Murat Kormaz, 9. Richard v.d. Heijden,  11. Rob van der Wijst, 14. Johan Vissers, 20. Mehmet Gurbuz

Reserves: 12. Dick Mol van Charante, 3. Noimin Imankaryo,   10. Christian van der Heijden, 15. Youssef Laaroussi, 16. Seth Fitzgerald, 17. Lukas Erens, 18. Hamza Benmira, 19. Rob Fleuren, 21. Enis Genc, 22. Marc van Boekel

Trainer: Harrie Blokhuis
Verzorger: Huub van Acht

Lucky Ajax:

1.  Dennis Nederlof, 2. Kofi Mensah, 3. Dick Schoenaker, 4. Michel Kreek, 5. Peter van der Hengst, 6. Gerrie Mühren, 7. Dennis Gerritsen, 8. Sjaak Swart, 9. John Bosman, 10. Simon Tahamata,  11. Peter van Vossen

Reserves: 14. Wilco van Buuren, 15. Martin Wiggemansen

Leider: Werner Schaaphok
Verzorger: Rinus Waerts